Het (voorlopige) sluitstuk van het gehele avontuur: het transport naar Vught
Rond 19 uur stond alles gereed voor vertrek
Dit is alles wat nog herinnerde aan de S3: het fundament.
De werken voor de nieuwe Boulevard zijn nogal ingrijpend. Kennelijk is de sloop van de Atlantikwall na de oorlog grondig aangepakt. Er zijn zover mij bekend geen andere restanten dan de S3/bunker + gang gevonden. Wel is men inmiddels bij Von Wied (het lage gebouwtje tussen de flats in) bij het slaan van damwanden op een restant gestuit.
Patrick en Leo den Dulk
De firma Vanderhoeven deed mij in eerste instantie aan een gelijknamig aannemersbedrijf denken die naar verluid ook het e.e.a. aan de Atlantikwall heeft gebouwd, maar het gaat hier om een (ik citeer van hun website) "productiebedrijf op het gebied van hef-, hijs, sjor- en vastzetmiddelen".
19:25 uur: de Kmar motorrijders maken zich gereed.
Vertrek om 19.30 uur!
45 minuten later was men zo'n 300 meter opgeschoten...
De
Kazemattenkeizer was natuurlijk ook ter plaatse!
20:45 uur: de colonne komt weer in beweging. Althans: weer wat obstakels
Historisch moment: het passeren van Kazemat Zuid.
Wij zijn bijna de Boulevard af.
En zo ging het langzaam (maar zeker) verder.
Het is 21.15 uur, en men wil de Westduinweg opdraaien. Een reclamebord staat in de weg.
Het dak moet geduldig wachten.
Rechtsaf de Westduinweg op.
Kmar voorop. Gevolgd door een busje mannen die de lastige paaltjes moesten verwijderen of borden verdraaien.
Tegenstrooms op de Westduinweg. Het begint nu akelig donker te worden, en fotograferen wordt een lastige zaak. Een met 1/15 op de hand gemaakt kiekje.
Paal!
Mijn laatste foto. Even voor de Duindorpbrug hebben Patrick en ik afscheid genomen van het transport.