Frans hergebruik van Duits pantsermateriaal?

[BetonBijter]

In het topic ‘Olst’ (zie: viewtopic.php?t=5599) werd door AvB melding gemaakt van het mogelijke hergebruik van Duitse pantserconstructies
door de Fransen bij de voorgenomen bouw na de Tweede Wereldoorlog van nieuwe kazematten langs de Rijn.
Hij refereert daarbij aan een artikel, ooit verschenen in het tijdschrift ‘Am Wall’ van de Duitse vereniging ‘Interfest’.

Via een trouwe Festungsfreund heb ik inmiddels de hand kunnen leggen op een kopie van het bedoelde artikel met de titel ‘Über den
Verbleib und die Wiederverwendung von Panzerteilen’, verschenen in aflevering 77, jaargang 2011, van bovengenoemd blad. De beide
auteurs van het artikel, Pierre Rhode en Roman Fixemer, geven als bron van hun informatie Duitse documenten aan die hen in de jaren
zeventig van de vorige eeuw in kopie ter hand zijn gesteld door Philippe Truttmann (1934-2007), historicus, voormalig luitenant-kolonel
van de Franse genie en onbetwiste autoriteit als het gaat over Franse vestingbouw, in het bijzonder de Maginotlinie.
Om redenen van auteursrechterlijke aard kan ik geen kopie bijsluiten van genoemd artikel maar zal ik een samenvatting geven.
Het artikel in ‘Am Wall’ beslaat 10 pagina’s. Een klein deel met tekst en verder voornamelijk bestaande uit schetsen en tekeningen van
pantserconstructies en kazematten.

Het artikel beschrijft dat na de bevrijding van Frankrijk gespreid over het land een viertal depots werden aangetroffen waar de Duitse bezetter pantserconstructies had opgeslagen die eigenlijk nog bedoeld waren geweest voor inbouw in de Atlantikwall en uitbreiding van de Westwall.
Deze depots bevonden zich in Blanc-Misseron (59), Watten-Eperleques (62), Saujon-Dompierre (17) en Neubourg (67). De nummers tussen
haakjes verwijzen naar de respectievelijke Franse departementen waar de depots zich bevonden.

Bij deze constructies handelde het zich om in Nederland, België en Tsjechoslowakije gerecupereerd materiaal, aangevuld met Duitse en Franse constructies. Het buitgemaakte Franse materiaal was voor de oorlog bedoeld geweest voor verdere uitbreiding van Maginotlinie.
Als (enige) voorbeeld van uit Nederland afkomstig materiaal wordt een onbekend aantal stalen koepels genoemd van wat de Duitsers betitelden als ‘Einschartenturm für MG’, bij ons beter bekend als de gietstalen koepel van de G-kazemat. Als illustratie is in het artikel een al meerdere malen
op dit forum gepubliceerde tekening opgenomen met een dwarsdoorsnede van de G-koepel, afkomstig uit het ‘Denkschrift über die niederländische Landesbefestigung’.

Volgens de auteurs hebben er van de zijde van de Franse legerleiding na de Tweede Wereldoorlog kortstondig plannen bestaan om aan de westzijde van het Elzaskanaal, dat in het zuiden van Elzas-Lotharingen westelijk van de Rijn parallel aan deze rivier loopt, kazematten te bouwen en gelijktijdig het kanaal van steile betonnen randen te voorzien om een oversteek te bemoeilijken. Een en ander met het oog op een mogelijke aanval uit het oosten door de Sovjet-Unie. De plannen met betrekking tot het Elzaskanaal zijn uiteindelijk nooit gerealiseerd.

Van de kazematten worden slechts enkele ruwe schetsen opgevoerd in diverse ontwikkelingsstadia. Het zou ontwerpen voor kleine en relatief dunwandige betonnen bouwsels betroffen hebben. Het artikel maakt melding dat de plannen voorzagen in de inbouw van gemodificeerde Duitse constructies van het type Panzerturm für Steilfeuerwaffen, Typ 424P01. Een klein koepeltype, oorspronkelijk bestemd voor het doen uitbrengen van krombaanvuur. Van dit type waren nog 44 exemplaren in het depot te Neubourg aangetroffen. De (geplande) modificatie zou er in eerste instantie uit bestaan hebben dit type koepel te voorzien van twee openingen voor het uitbrengen van flankerend vuur. In een latere ontwerptekening zou de koepel dienen als opstelling voor kleine draadgeleide raketten.

In de loop van de jaren vijftig van de vorige eeuw werd door de Fransen het concept van de statische vestingbouw als verdedigingsmethode volledig verlaten en maakte plaats voor nieuwe andere concepten in NAVO-verband. Ook de Maginotlinie verloor als gevolg daarvan uiteindelijk haar militaire betekenis als verdedigingsmiddel.

En op een forum als FF is de onvermijdelijke slotvraag natuurlijk: wat is er uiteindelijk gebeurd met al die in de depots aangetroffen pantserconstructies waarover in het artikel gesproken wordt?
Welnu, het teleurstellende antwoord is dat het artikel daarover niets meldt. Het lijkt me echter niet onaannemelijk dat deze in overgrote meerderheid uiteindelijk hun einde hebben gevonden in de lokale Franse hoogovens. Voor hergebruik voor vreedzame doeleinden of meer aan de tijdgeest aangepaste militaire toepassing.

[AvB]

Mooie samenvatting van het artikel Betonbijter!

Van een aantal koepels is de huidige locatie bekend:

Mutzig Fr Feste KW II, parking - 424P01
Hatten Fr Abri d'Hatten, parking - 424P01
Hatten Fr Abri d'Hatten, parking - 424P01
Cazaux Fr Military airfield - 424P01

Cazaux Fr Military airfield - 24P8
La Wantzenau Fr A.S.P.H.M. - 24P8

De kans dat er op Franse militaire complexen nog koepels staan (mogelijk als doelwit) is natuurlijk groot.

[ducatim901]

Op Cazaux staat ook nog een koepel voor een 10cm Haubitze im Turm.
JK

[AvB]

Klopt maar die kwam in dit artikel niet voor.

[ducatim901]

Okido, Er moet in elk geval nog genoeg over zijn geweest aan pantsermateriaal.
In Nederland waren er nog G-koepels en Ik neem aan dat er bij b.v. Cockerill ook nog wel koepels lagen in verschillende stadia van afwerking.
Er zijn er iig hergebruikt in de Luftwaffe Flakbatterijen bij Calais.
We hebben wel lijsten gezien in het NA wat er over was en wat er in de verschillende opslagplaatsen na de Nederlandse overgave was verzameld.
Van zand, planken naar prikkeldraad en ook dus koepels.
Maar dat is een meer kaaskoppentopic, terug naar de Duitse rommel in Frankrijk.
JK