In Memoriam Ron Erhardt

[Eric]

Op 17 december, de dag van zijn overlijden, heb ik voor het laatst mailcontact gehad met Ron. Ik kende hem slechts een aantal maanden en had vrijwel wekelijks contact met hem over uiteenlopende zaken die te maken hadden met onze hobby en dan met name de Koude Oorlog. Hoewel ik Ron nooit persoonlijk heb ontmoet was zijn enthousiasme waarmee hij over zijn vakgebied kon schrijven ongekend.
Ik heb hem eergisteren nog een mailtje gestuurd met een aantal vragen op dat gebied en nu lees ik dat hij er niet meer is...
Met kippenvel het in Memoriam van Rene Ros gelezen.

Ik ben geschokt door het feit dat het leven soms zo maar voorbij kan zijn en ik wens de nabestaanden van Ron sterkte is deze zware tijd.

Eric

[Jeroen R.]

Pas enkele weken geleden de herinneringen en ervaringen die Ron opdeed in zijn werk gelezen op dit forum. Wat een geheugen en wat een boeiende manier van schrijven! Mijn condoleances naar de familie en vrienden van Ron.

Jeroen

[Whampsy]

Jammer, toen ik het kopje koude oorlog aanklikte hoopte ik een nieuw verhaal van Ron te lezen. Helaas mocht het niet zo zijn. Ik heb zijn verhalen altijd met plezier gelezen, en het heeft ook mijn interesse in de koude oorlog gewekt. Prachtige verhalen heeft hij geschreven.

Sterkte aan de nabestaanden...

Jeffrey

[Joop Schreuder †]

Voor degenen die persoonlijk afscheid wilden nemen van Ron had ik hier de rouwadvertentie geplaatst.
Uit piëteit met de nabestaanden heb ik de advertentie na de afscheidsplechtigheid op 23 december verwijderd.

Ron, rust in vrede en bedankt voor alles wat je met- en voor ons gedaan hebt.

Joop.

[tim]

het leven is som keihard!
bij deze wens ik ron sterkte in het hiernamaals.....

[Rene Ros]

Hedenmiddag is Ron onder ruime belangstelling gecremeerd. Ons was gevraagd een korte toespraak te houden. David Ross en ondergetekende hebben een tekst opgesteld die David heeft voorgelezen. De inhoud willen we bij deze delen:

Op 14 januari 2003 ontving René Ros dit bericht van een ons nog onbekende meneer:
"Aangezien ikzelf in de jaren '80 bij de Koninklijke Luchtmacht belast was met het voorbereiden van operaties in oorlogstijd heb ik een redelijk inzicht welke bunkers op dat moment werden gebruikt. Mocht U daarin geïnteresseerd zijn dan kan ik wel een kort overzichtje voor u produceren."

Het bleef niet bij dat ene korte overzichtje. Voor zover ons bekend is de forten- en bunkerinteresse van Ron toen begonnen en volgden nog honderden e-mails en forumberichten.

Hij hielp bij archiefonderzoek en ging mee met excursies en privé-bezoeken. En na vele verkenningsritten draaiden de rollen om en werd hij driemaal onze gids op meerdaagse expedities naar de NIKE en Hawk-sites in Duitsland. Met gepaste trots liet hij zien welke taak hijzelf en duizenden Nederlanders gedurende vele jaren tijdens de Koude Oorlog hadden uitgevoerd.

De ruïnes stelden hem teleur terwijl zijn site in Vörden nog het meest intact was. Bijzonder was om hem daar de emotie van de Praagse Lente in 1968 te zien herbeleven toen de raketten binnen vijf minuten gelanceerd moesten kunnen worden.

De laatste jaren was hij zeer actief met de Belgische KW-linie omdat er in Nederland niets meer te ontdekken was. In de loop der tijd ontvingen we enthousiaste mailtjes met recente ontdekkingen en foto's. En diversen van ons zijn wel eens een dag met hem naar België op pad geweest om de vele, vaak ook indrukwekkende, betonnen werken te bezoeken.

Een aantal weken geleden hebben enkelen van ons Ron nog ontmoet tijdens de indrukwekkende excursie naar Kamp Vught. Tijdens de lunch hebben we gezellig zitten praten over België en over zijn plannen voor de toekomst. En nu staan we hier om voorgoed afscheid van hem te nemen.

We hebben Ron allemaal leren kennen als een aimabel, rustig en gezellig persoon die veel heeft bijgedragen aan de overdracht van kennis over militair erfgoed uit de Koude Oorlog.

Eindelijk was hij overtuigd om een biografie te gaan schrijven over zijn vele gevarieerde belevenissen gedurende de Koude Oorlog, maar dat heeft hij niet kunnen voltooien.

Wij hopen dat hij zijn oud-collega's zal inspireren om als goede erflaters hun verhaal te delen met latere generaties, zoals wij.

Mede namens Michel van Best, René Ros en vele anderen mag ik zeggen dat we Ron zeer zullen missen.

Ook een driemans-afvaardiging van de KW-linie was aanwezig.

Met vriendelijke groet,
René Ros

[Annelies]

Leuk dat je dit hebt willen delen René, dank je wel.

Ik heb hem helaas nooit ontmoet, maar ik ken zijn naam al zo lang van de forten rondzendlijst en dit forum dat ik me nog steeds niet goed kan voorstellen dat hij er niet meer is.

[MM 305]

Ik lees net het trieste nieuws dat Ron niet meer onder ons is.
Ten eerste wil ik mijn steun aan zijn familie en vrienden mededelen.

Ik prijs me gelukkig dat ik met Ron op speurtocht ben geweest in de KW-Linie waarover ik weinig kennis heb, maar ook het koffie/thee drinken en na afsluiting van de dag een belgische friet eten zullen me bijblijven.

Hopelijk komt zijn archief in goede handen en zal het net als onder Ron zelf voor het publiek toegankelijk blijven. Je hoefde maar iets te vragen en je had het nog dezelfde dag als het effe kon.

Andreas

[BunkerOwner]

Ook mijn steun aan vrienden en familie,
altijd triest om te zien als iemand veel-en-veel te vroeg heen gaat.

Had hem nog veel willen vragen en laten zien.

Rest in peace Ron

[Mdri]

In augustus had ik voor het eerst contact met Ron. Daarna hebben we ettelijke mailtjes uitgewisseld.

Op korte tijd heeft hij mij heel veel geleerd, ik hoefde het maar te vragen. Verder las ik al zijn teksten op internet, en ik was niet alleen.

Ik bewonderde hem omdat hij, weer of geen weer en met de plooifiets in de koffer, van toch tamelijk ver, hier in de streek van Lier-Leuven kwam zoeken naar zijn bunkers.

Ongelukkig heb ik hem slechts 3 maal kunnen ontmoeten, ik keek er telkens naar uit. Wij waren op een paar weken na, van dezelfde leeftijd.

De laatste keer in Wijgmaal vertelde hij mij nog hoe hij ooit, omstreeks 2004 aan zijn zoektocht begonnen was, zonder iets... Nu hij een GPS had, bezocht hij alles opnieuw.

Hij was zo gelukkig toen ik hem een DVD bezorgde met meer dan 500 foto's op. Verschillende ervan heeft hij nog de nacht voor het fatale ongeluk op de website van de KWLinie gezet.

Zijn eigen forum op het Fortificatie Forum heeft hij het laatst bezocht op 17.12.2009 om 02:01

memberlist.php?mode=viewprofile&u=82

Het doet pijn wanneer men zo een vriend verliest. Het leven staat efkens stil en enkele tranen doen deugd.

De herinneringen komen echter telkens terug.

Ron, ik weet dat u verder blijft kijken naar de website van de KWLinie.

Bedankt.

Marc